Het was vroeg dag deze zaterdag. Al om 5.30 uur verzamelden wij bij onze Zaankanaries loods. Het waait dan al wat, gelukkig is het droog, wind en regen maakt het zo vroeg in de ochtend helemaal troosteloos. We trekken de botenwagen, die opgeladen met onze wherry Vredenoord in de loods staat te wachten, uit de loods en alle losse spullen gaan de achterbak in. Snel is alles klaar voor vertrek richting ’t Diep in Steenwijk.
Een lange rit, we rijden er een uur en 45 minuten over. We, Huib, want hij rijdt ons vandaag.
Als we aankomen bij ’t Diep moeten we snel uitladen en de boot naar het water brengen. Inmiddels regent het en de wind is er niet minder op geworden.
We zorgen dat we klaar zijn, iets voor 9 uur moeten wij het water op en 9.07 uur varen wij langs de startvlag. De wedstrijd is begonnen. Huib en Boudewijn doen het eerste halfuur hun best om onze enige tegenstander op afstand te zetten. Wij zijn als eerste gestart. Dat afstand creëren valt tegen. Onze sportieve concurrent komt ons voorbij. Gelukkig volgt een snelle wissel in de boot waardoor wij weer dichterbij komen. Vera en ik, Niels, trappen stevig door en het gat is gedicht. Wij roeien vol door en komen op een riante voorsprong die Boudewijn en Huib gelukkig niet meer uit handen geven.
Met wat mazzel bij het in gaan van smalle passages, een verdwaalde C4 sluit achter ons aan, maar blijft onze concurrentie voor. Met een C4 is het lastig manoeuvreren, en we kunnen onze voorsprong uiteindelijk vergroten naar zo’n 20 minuten.
Na de prijs in ontvangst te hebben genomen gaan wij snel opladen, omkleden en terug naar het Zaanse. Thuis is immers altijd het beste. Rond 20.00 uur ronden wij af en gaan allen naar huis, een warme douche en borrel.
Direct na de finish om 15.50 uur moeten wij opdraven voor de prijsuitreiking, iedereen zit blijkbaar al klaar voor de ceremonie. Gehoorzaam als wij zijn hobbelen we naar boven en nemen onze prijs in ontvangst. Een Weerribben zuivelpakket.
De tocht was lang, nog niet eerder deed ik zo lang over een marathon van 53.5 km: 6 uur en 43 minuten. Hij ging door een prachtig natuurgebied (Weerribben), vol met vogels, ondiepe slootjes en meertjes. Die ondiepe slootjes waren wel de oorzaak van de lange roeidag. Wat blijft je boot daar in plakken! De wind en regen hielpen daarin natuurlijk ook niet mee.
De Weerribben, ik doe hem graag nog eens, dan liever met mooi weer, het lijkt mij zo mooi om het dan nog eens te bekijken. Wie gaat er volgend jaar mee?
Roeivereniging Zaankanaries 