De Noord Holland marathon in estafette vorm zal vandaag door een groepje van 6 kanaries gefietst/geroeid worden.
We zijn met Niels, Boudewijn, Anna, Marjon, Jacob en ikzelf deelnemers aan deze tocht. We mogen vanaf ons eigen vlot starten.
Dat is handig voor ons allemaal, maar voor mij misschien wel het meest ontspannen. Ik ben slechtziend en mobiliteit is vanzelfsprekend een issue voor mij. Niels had bij z’n opdrachtgever een duofiets weten te regelen in ruil voor een taart, dus het fiets-gedeelte zou voor mij ook een mogelijkheid zijn.
Ik was vrij zenuwachtig omdat ik zo’n afstand (35km roeien 35km fietsen) nooit eerder gedaan heb. De roeitochtjes waren hooguit 15km en omdat ik niet stuur 
ben ik wat vaker aan de beurt om te roeien. Ons team begon met fietsen. Wat trapt zo’n duofiets zwaar. Zelfs met ondersteuning gaat het afzien worden. Terwijl dit toch het makkelijke deel zou moeten zijn.
Nou ja, het lijkt vandaag droog te blijven. Dat is nu even het belangrijkste. De wind is wel vrij sterk, maar dat mag de pret niet drukken. Na een redelijk kort stuk fietsen komen we bij Neck. Daar leggen we het picknick kleed op een bruggetje en eten we wat. Het wachten is op Boudewijn, Anna en Jacob. Ze waren als eerste aan de beurt om te roeien. Na een kwartiertje eten en kletsen komen ze onder het beuggetje en is het tijd voor de wissel.
Zo! We zitten in de boot. Ik kan spontaan niet meer rond maken en de moed zakt me in de schoenen. Maar dan zijn we op pad. Windje mee en we hebben de slag goed te pakken. 10km of zo, een fijne eerste beurt. Bij de volgende wissel zien we dat Boudewijn en Jacob zich ook prima vermaakt hebben op de duofiets! De stemming zit er goed in.
Maar omdat het een lange dag lijkt te worden, zijn de wissels kort.
En route met de fiets, het begint zowaar te wennen. De wind trekt wat aan en bij de 3e roei ronde begint het iets vermoeiend te worden. Gelukkig zijn we bij de roeivereniging in Alkmaar. Ze hebben deze roeimarathon georganiseerd en we zijn daar welkom om koffie te drinken en roze koeken te eten. Dit was een gezellige pauze met het hele team en hierna is de andere club aan de beurt om naar de Woude te varen.
Ze zullen helemaal naar de kl*ten gaan, want de wind is flink harder geworden (we schatten 5-6) En deze waait goed over het Alkmaardermeer. Ik hoop dat er nog iemand een beetje fris is om het laatste stuk van me over te nemen. Zoals eerder gezegd stuur ik niet, dus om een groentje te ontzien en de roeikilometers een beetje gelijk te trekken, zal er iemand die wat meer gestuurd heeft hopelijk dit deel op zich nemen. Dit is het geval! Boudewijn wil de boot wel mee naar de loods varen. Ik stap met Jacob op de duofiets en wacht bij de loods op de boot. Het biertje dat we daar drinken staat op de lijst van lekkerste biertjes ooit.
Het was een enerverende en lange dag, maar zeker voor herhaling vatbaar. Ik wil voor volgend jaar wel een tourtandem regelen, duofietsen zijn leuk voor ongeveer 10-15km.
Teun van der Eerden, marathonroeier
2 reacties
Wat een geweldige ervaring! Het is zo inspirerend om te lezen over jouw reis met het team, vooral gezien de uitdagingen die je als visueel beperkte deelnemer hebt moeten overwinnen. Het is geweldig om te zien hoe teamwork en creatieve oplossingen, zoals de tandemfiets, dit mogelijk maakten.
Ik ben benieuwd, hoe heb je de overgangen tussen het roeien en fietsen aangepakt? Heb je tips voor iemand die een vergelijkbare uitdaging overweegt?
Hoi Eline,
Wat leuk dat je ook overweegt om op deze manier te gaan roeien.
De overstap op de fiets of naar de boot gingen vrij makkelijk. Bij de loods ,als we gaan trainen, moet ik ook in en uit de boot stappen, dus dat is een deel dat vaak terug komt. Bij deze marathon kon de boot in het water blijven liggen tijdens de wissels.
De hulp van de andere roeiers is wel erg gewenst bij het in en uitstappen.
Je komt op steigers waar je nooit eerder bent geweest, dan is het fijn als er iemand met je meekijkt. Verder kan ik het roeien of op deze manier een marathon voltooien als visueel beperkte zeer aan raden. Het geeft wat meer gedoe, maar de beloning is groot.
Groet, Teun