De club heeft zaterdag 15 april de Bergeend, een splinternieuwe C3 van botenbouwer Wiersma, ten doop gehouden. De boot biedt ruimte aan drie roeiers en een stuurvrouw/man.
Zaankanaries bestaat alweer ruim twaalf jaar, maar is nog altijd de jongste roeivereniging in de Zaanstreek. Zoals bij de meeste jonge verenigingen klotst ook bij Zaankanaries het geld niet over het gangboord. Daarom bestaat het grootste deel van de vloot nog steeds uit tweedehands boten. Enkele jaren geleden heeft de vereniging de eerste nieuwe boot Kemphaan aangeschaft, dit jaar kon voor de tweede keer een nieuwe aanwinst worden gedoopt. De vereniging beschikt al langer over een- en tweepersoonsboten en over de gangbare roeiboten voor twee of vier roeiers en een stuurvrouw/man. De C3X+, voor drie roeiers en een stuur, ontbrak dus nog in het assortiment, terwijl er regelmatig vier roeiers bij het vlot staan die samen het water op willen. Dat was dan net een persoon te veel of een te weinig, maar dat is nu dus geen probleem meer.
De boot is zaterdag 15 april gedoopt, in aanwezigheid van wethouder Rick Ossendorp van gemeente Wormerland. Met de naam Bergeend zal de boot zich snel thuisvoelen bij de overige watervogels in de Zaankanaries-vloot, zoals de Rietzanger, Snip, Kluut, Kemphaan en Aalscholver.
De aanschaf van de boot is mogelijk gemaakt door de eigen leden en met ondersteuning van het Gerrit Blauwfonds, Honig-Laanfonds, Schipholfonds en Stichting Support Cultuur en Sport Wormerland.
Het was vroeg dag deze zaterdag. Al om 5.30 uur verzamelden wij bij onze Zaankanaries loods. Het waait dan al wat, gelukkig is het droog, wind en regen maakt het zo vroeg in de ochtend helemaal troosteloos. We trekken de botenwagen, die opgeladen met onze wherry Vredenoord in de loods staat te wachten, uit de loods en alle losse spullen gaan de achterbak in. Snel is alles klaar voor vertrek richting ’t Diep in Steenwijk.
Een lange rit, we rijden er een uur en 45 minuten over. We, Huib, want hij rijdt ons vandaag.
Als we aankomen bij ’t Diep moeten we snel uitladen en de boot naar het water brengen. Inmiddels regent het en de wind is er niet minder op geworden.
We zorgen dat we klaar zijn, iets voor 9 uur moeten wij het water op en 9.07 uur varen wij langs de startvlag. De wedstrijd is begonnen. Huib en Boudewijn doen het eerste halfuur hun best om onze enige tegenstander op afstand te zetten. Wij zijn als eerste gestart. Dat afstand creëren valt tegen. Onze sportieve concurrent komt ons voorbij. Gelukkig volgt een snelle wissel in de boot waardoor wij weer dichterbij komen. Vera en ik, Niels, trappen stevig door en het gat is gedicht. Wij roeien vol door en komen op een riante voorsprong die Boudewijn en Huib gelukkig niet meer uit handen geven.
Met wat mazzel bij het in gaan van smalle passages, een verdwaalde C4 sluit achter ons aan, maar blijft onze concurrentie voor. Met een C4 is het lastig manoeuvreren, en we kunnen onze voorsprong uiteindelijk vergroten naar zo’n 20 minuten.
Niels en Vera nabij Giethoorn
Na de prijs in ontvangst te hebben genomen gaan wij snel opladen, omkleden en terug naar het Zaanse. Thuis is immers altijd het beste. Rond 20.00 uur ronden wij af en gaan allen naar huis, een warme douche en borrel.
Direct na de finish om 15.50 uur moeten wij opdraven voor de prijsuitreiking, iedereen zit blijkbaar al klaar voor de ceremonie. Gehoorzaam als wij zijn hobbelen we naar boven en nemen onze prijs in ontvangst. Een Weerribben zuivelpakket.
De tocht was lang, nog niet eerder deed ik zo lang over een marathon van 53.5 km: 6 uur en 43 minuten. Hij ging door een prachtig natuurgebied (Weerribben), vol met vogels, ondiepe slootjes en meertjes. Die ondiepe slootjes waren wel de oorzaak van de lange roeidag. Wat blijft je boot daar in plakken! De wind en regen hielpen daarin natuurlijk ook niet mee.
De Weerribben, ik doe hem graag nog eens, dan liever met mooi weer, het lijkt mij zo mooi om het dan nog eens te bekijken. Wie gaat er volgend jaar mee?
De vloot heeft natuurlijk continue aandacht nodig. Maar van een kale kanarie kun je niet plukken. Dus werd het tijd de kanarie van veren te voorzien. Na deze slechte beeldspraak even serieus.
In september zijn Willem, Boudewijn en Jacob er eens goed voor gaan zitten. We hebben de wens om een nieuwe C3 aan onze vloot toe te voegen om qua ploegindeling flexibeler te worden én de ervaring van de aanschaf van de Kemphaan vertaald in een begroting. Met deze begroting gereed zijn 4 fondsen aangeschreven; het Schipholfonds, het Honig-Laanfonds, het Gerrit Blaauwfonds en de Stichting Support Cultuur en Sport Wormerland.
In totaal werd er voor €11.150 aan subsidie aanvragen verzonden. En met succes! Dankzij toezeggingen van 3 van de 4 fondsen (het Honig-Laanfonds besluit 14 december a.s.) hebben we inmiddels €9.250 toegezegd gekregen.
Nadat roeivereniging Willem 3 uit Amsterdam bij ons heeft kunnen testroeien in onze Kemphaan op de Zaan, langs de Zaanse Schans werden wij uitgenodigd ook eens op de Amstel in Amsterdam te roeien. Zaterdag 29 oktober hebben 10 Zaankanaries gebruik gemaakt van die uitnodiging. We vonden het erg leuk eens op ander vaarwater te kunnen roeien en het prachtige uitzicht vanaf het water op de stad, zonder de tijdsdruk of drukte van een wedstrijd.
Na het welkom met een kopje koffie zijn we langs de verschillende loodsen gedwaald. Willem 3 is een grote vereniging. Dat wisten we. Maar de verscheidendheid van beschikbare boten én de omvang van de vloot maakte diepe indruk. Welke boot je dan moet kiezen om een rondje over de Amstel, langs de Hermitage en Carré, te gaan roeien is dan toch wel een uitdaging. Uiteindelijk kozen we de C3 'Doorzetter' en C4 'Gein' en ons kanarie-kuikentje mocht in de Skiff 'Bitterkoekje'.
Dat ons jongste lid zijn 2e skiff les van Niels van der Zwam mocht krijgen was helemaal bijzonder. Met witte knokkels en opperste concentratie heeft hij de eerste slagen op open water kunnen maken. Als toetje mocht hij nog even mee als slagroeier in de "Doorzetter' een rondje Rozenoordbrug (A10 Zuid) doen.
Wij zijn ontzettend enthousiast over deze samenwerking. Wij willen Willem III hartelijk bedanken voor hun gastvrijheid en hopen vaker en ook met andere verenigingen een uitwisseling te kunnen doen.
zaterdag 3 september bleef het niet bij een voornemen. We hebben de Acht-Tien te water gelaten en zijn daarna met een beetje kriebels in de buik vertrokken voor de eerste training. Met 17,5 meter lang past deze boot niet in ‘normale’ boothuizen. Daarom is deze boot in twee delen gebouwd. Ons avontuur begon bij de loods met het samenvoegen van de twee delen.
klaar maken voor vertrek van de loods foto: Jacob Blokkerwe zijn er bijna klaar voor van wal te steken foto: Bert Ross
Omdat er maar 3 personen in de boot zaten met meer dan een klein beetje ervaring begonnen we voorzichtig. Eerst maar eens half-om-half roeien, in jargon Tubben genoemd, te vergelijken met het hebben van zijwieltjes. Maar al redelijk snel hebben we voldoende moed verzameld om met alle 8 de roeiers aan de slag te gaan. Via een pitstop bij Verfmolen de Kat en een wisseling van stuurman tegenover Zeilvereniging de Onderlinge hebben we de eerste training zelfs met een sprintje afgerond.
Daar gaat ie filmpje: Bert Ross
Dit smaakt naar meer! We hebben het voornemen deze boot (als het weer het toelaat) één keer per maand te water te laten. Met de trainingen tussendoor in andere (gladde) boten uit onze vloot. Dan kunnen we het vaardigheidsniveau verhogen.
er staat wat bijzonders te gebeuren! Zaterdag 3 september rond 11 uur gaat namelijk onze gladde 8 ‘Acht-tien’ te water. Dat belooft wat! Deze reus zal ons nog voor de nodige uitdagingen stellen.
Nou zal de argeloze lezer denken: “nou en, dus? Wat is hier bijzonder aan? Een boot van de Zaankanaries gaat te water.” Een terechte opmerking. De gladde 8 is een type boot waar ook olympisch in wordt geroeid. Met 8 roeiers en een stuurman/-vrouw. In deze boot komen eigenlijk de 2 uitdagingen samen. In plaats van de ‘normale’ 2 riemen, waarmee je zelf voor de stabiliteit aan beide zijden de bladen plat op het water kan leggen en dus omslaan kan voorkomen, heeft de roeier nog maar zeggenschap over 1 riem. Je moet dus vertrouwen op je ploeggenoot aan het andere boord ook een nat pak wil voorkomen. Daarnaast is de tweede uitdaging dat het een gladde boot is. Dus zonder kiel om het rollen van de boot te dempen.
Nu hebben we deze boot al lang in de schappen liggen, maar sinds de oprichting van onze vereniging in 2011 is de boot pas 1 keer eerder te water gelaten. Er was te weinig interesse om de boot vol te krijgen. Maar dankzij het enthousiasme van enkele leden hebben we het voor elkaar! Er is een bemanning samengesteld met zeer verschillende niveaus van ervaring en roeivaardigheid, maar wel allemaal erop gebrand dit experiment te doen slagen.
Sinds begin dit jaar nemen we met een projectteam deel aan de KNRB community “Binden en Boeien”. Samen met 4 andere verenigingen (RV Tromp, RV Naarden, RV Michiel de Ruyter en Pampus) werken we samen aan dit deel van het veel grotere project “Groei populariteit (jeugd)roeien”. Door samen aan een deel van het vraagstuk te werken blijft het behapbaar, en kunnen we ervaringen uitwisselen. Het vindt afwisselend plaats bij de clubs. De clubs worden tijdens het traject begeleid door een ervaren procesbegeleider. Andere communities werken aan “Kaderversterking”, “de club in verbinding met de omgeving” en “hoe worden leden een ambassadeur voor de club?”. Na het doorlopen van het begeleidingstraject medio oktober 2022 zullen de puzzelstukjes van de verschillende groepen bijeen gelegd en wordt de grote puzzel gelegd.
wat is Binden en Boeien?
de stap Binden loopt vanaf het moment dat een potentieel lid de voet over de drempel van de vereniging zet bij de eerste kennismaking. Vervolgens moeten we gaan Boeien vanaf het officiële moment dat iemand lid is, moeten we diegene als lid zien te behouden. Wij richten ons dus op de ledenwerving en het ledenbehoud. Een eerste model is onderstaande.
Dit model richt zich nu puur op de roeisport, maar onze club biedt meer, sociale activiteiten, sportieve activiteiten naast het roeien etc. Dit model zullen we dus moeten laten groeien.
Vanavond (7 juni) zullen we met de 5 verenigingen in onze loods de tweede sessie hebben om de ervaringen met elkaar delen en verder werken aan een “best-practice”.
Dankzij de contacten van ons lid Willem van den Berg zijn we begin 2021 in het bezit gekomen van de single wherry ‘In de gans’. In deze wherry kan een roeier en een stuurman roeien, zonder ‘al dat gewiebel’. ’s Winters en in bijzondere tijden zoals afgelopen jaar met Corona een leuke aanvulling op de vloot. De naam intrigeerde. Maar we hadden helaas geen mogelijkheden om hier duidelijkheid te krijgen, dus dan laat je het maar rusten. Zo belangrijk is het tenslotte ook niet.
Nadat we de laklaag hadden opgeknapt vielen lichtere plekken in de lak ineens op. De letters J A N blijken nog voor IN DE GANS te staan. De boot heette dus origineel niet IN DE GANS, maar JAN IN DE GANS.
Wie was Jan in de Gans?
GANS (Jan in de). Geboren te Arnemuiden, was een moedig zeeman en een der scheepsbevelhebbers die 18 Juli 1540 keizer Kabel V te Nieuwerhaven omstreeks Schoondijke, gingen afhalen om naar Walcheren over te brengen. Een paar jaren later kwam een groot oorlogsvaartuig op eene geheimzinnige manier buiten de Nollen van ’t Veergat bij het Oosterhoofd. Daar men voor gevaar vreesde, werden vier gewapende vischbooten uitgezonden, die het vreemde schip aanvielen en veroverden. Het bleek uit Denemarken te zijn en de Geldersche Jonkvrouw te heeten en daar de kapitein geen bestelbrieven kon toon en en zich niet verantwoorden kon, werd hij met een zijner medestanders, die de stad bespied had, met het zwaard gerecht, (Boxhorn, Chronijk bl. 469). In de Gans, die vermoedelijk den aanslag had bestuurd, kreeg van Maximiliaan van Bourgondië, heer van Beveren, admiraal van de zee, het bevel over het veroverde schip, waarmede hij verscheiden rijk geladen Fransche schepen nam en te Yeere opbracht. In het volgend jaar 1543 werd in de Gans met Gerrit van Meeckeren en andere kapiteinen met zes wel uitgeruste oorlogschepen tegen de Pranschen in zee gezonden. Zij deden den vijanden veel schade, zeilden de Garonne op en haalden in de omstreken van Bordeaux rijken buit. Zeventien met wijn geladen schepen werden te Veere binnengebracht, alsmede eenige veroverde klokken, die misschien nog in de dorpskerken van Walcheren zullen te vinden zijn.
Uit: LEVENSBERICHTEN VAN ZEEUWEN 1890.
1540, Karel V, Zeeland. Hoe zit dat dan?
Karel V (Gent 1500-Cuacos de Yuste, Spanje 1558)
Heer der Nederlanden (1506-1555).
Vanaf 1543 landsheer van alle Nederlandse gewesten
Vijf keer in oorlog met Frankrijk o.a. van 1535 tot 1538
Na de verzoening in 1538 reisde Karel V eind 1539, op uitnodiging van Frans I, voor het eerst vreedzaam dwars door Frankrijk. Daarbij bezocht hij onder meer de beroemde kastelen langs de Loire en trok hij op 1 januari 1540 samen met zijn Franse gastheer op feestelijke wijze Parijs binnen, waar te zijner ere grote feesten en banketten plaatsvonden. Eind januari 1540 komt Karel in de Lage Landen aan, om de Gentse opstand in zijn geboortestad de kop in te drukken.
Gentse opstand tegen Karel V: 1537-1540
Januari 1540: Karel V op reis vanuit Madrid naar Parijs en vervolgens door naar Gent.
25 januari 1540 ontvangt hij in een Gentse delegatie in Valenciennes
14 februari 1540 intocht in Gent
17 februari 1540 Karel V vaardigt een arrestatiebevel uit voor 25 kopstukken van de Gentse opstand.
20 februari 1540 stadsbestuur moet trouw zweren
Maart 1540 worden de kopstukken van de opstand onthoofd. Hoofden worden op spiesen geplaatst
3 mei 1540 vooraanstaande Gentenaars moeten blootsvoets door de stad lopen
De Sint-Baafsabdij wordt gesloopt om plaats te maken voor de dwangburcht Castrum Novum, het ‘Spanjaardenkasteel’, om de stad in bedwang te houden. Karel V legt de eerste steen van de burcht op 12 mei 1540. Gereed in 1545.
Karel V gaat vervolgens op rondreis door zijn Habsburgse rijk. Hij arriveert op 13 augustus 1540 in Amsterdam.
Jan in de Gans zal Karel V dus overgezet hebben op 18 juli 1540 van Vlaanderen naar Walcheren op zijn reis naar Amsterdam.
Zodra we meer weten volgt hier natuurlijk een update!
We zijn blij te kunnen melden dat met ingang van 2021 Bijdam Watersport zich voegt bij de trouwe groep sponsoren. Dankzij de bijdragen van onze sponsoren kunnen wij onderhoud plegen, sparen voor nieuwe roeiboten – kortom – bestaan!
bedrijfsintroductie
Bijdam Watersport is in 1974 gestart als scheepswerf in Oterleek. In 1977 is het bedrijf verhuist naar Wormer op een mooie plek tussen de Zaan en het Zwet.
Na zoveel jaar mogen ze zich een echt allround bedrijf noemen in de pleziervaart. U kunt bij hen terecht voor onder andere stalling, onderhoud en reparatie en onderdelen voor uw boot, binnenboordmotor of buitenboordmotor. Bijdam kan uw boot hijsen en stallen zowel binnen als buiten. Voor zowel winterstalling als korte stalling in de zomer- en wintermaanden kunt u contact met hen opnemen.
In de watersportwinkel kunt u kiezen uit een grote diversiteit aan watersport artikelen. Zo verkopen zij behalve watersport artikelen ook onderdelen voor buitenboordmotoren en binnenboordmotoren van diverse merken.
Bij Bijdam Watersport kan iedere liefhebber van watersport en pleziervaart zijn hart ophalen!
Bijdam Watersport is te vinden op: Veerdijk 103 1531 MB Wormer (naast de Poelsluis)
Een van de boten in onze armada is de Vredenoord, een wherry van ruim 50 jaar oud. Ooit overgenomen van een andere roeivereniging die deze boot had afgeschreven. Leuk detail: tijdens een wedstrijd hebben we die vereniging er helemaal uitgeroeid; zij in hun nieuwe, lichtgewicht, kunststof wherry, wij in de door hen afgeschreven Vredenoord.
In september hebben we in overleg met het bestuur en de instructeurs besloten, met de beperkingen ten gevolg van de Corona pandemie in het achterhoofd, om in plaats van een nieuwe laklaag toe te voegen, te gaan voor een grote renovatie.
Het begint altijd met schuren – en in dit geval zelfs met krabben. De boot is in een paar klusavonden helemaal kaal gehaald, zodat we met een schone lei konden beginnen. Dit geeft zicht op de technische staat van de romp.
Clublid Jacob was in zijn eentje met krabben en schuren begonnen. Gelukkig kreeg hij een week later al hulp, zo stonden er regelmatig drie lakbranders en schuurmachines te zwoegen in de handen van Jacob, Rob en Annemarie. Slechte plekken werden door Daan gevuld met goede 2-componenten vuller, met toegevoegd pigment van verfmolen De Kat om de kleur zo goed mogelijk te laten overeenkomen met het hout. Ook historische aanvaarschade is door de vaardige handen van Daan gerepareerd. Avonden schuren volgenden nog, waarna het geleidelijk opbouwen van de lak weer kon beginnen.
Jacob is nu bezig met de vijfde laklaag – dat doet hij weer alleen, om het mooiste resultaat te krijgen.
Wat zal het fijn zijn om straks weer in deze mooie Vredenoord te mogen roeien!
Roeivereniging Zaankanaries 